eik

eik (język islandzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. dąb

odmiana:

(1.1) lp eik, ~, ~, ~ur lub ~ar (~in, ~ina, ~inni, ~urinnar lub ~arinnar); lm ~ur, ~ur, ~um, ~a (~urnar, ~urnar, ~unum, ~anna)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

eik (język niderlandzki)

een eik (1.1)

wymowa:

IPA: [ɛɪk] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. dąb

odmiana:

(1.1) lp eik; lm eiken; zdrobn. lp eikje; lm eikjes

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

eik (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) bot. dąb

odmiana:

(1.1) en eik, eiken, eiker, eikene lub ei eik, eika, eiker, eikene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: