dziurawiec
dziurawiec (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. Hypericum L.[1], liczący około 370 gatunków rodzaj roślin z rodziny dziurawcowatych; zob. też dziurawiec w Wikipedii
- (1.2) bot. roślina z rodzaju dziurawiec (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dziurawiec dziurawce dopełniacz dziurawca dziurawców celownik dziurawcowi dziurawcom biernik dziurawiec dziurawce narzędnik dziurawcem dziurawcami miejscownik dziurawcu dziurawcach wołacz dziurawcu dziurawce
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) daw. lud. dzwonek[2], kościółek[2], kotwica[2], krewiec[2], krzyżowe ziele[2], przestrzelon[2], zajęcza krewka[2], ziele świętojańskie[2]
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziursko n, dziurawcowate nmos, dziura ż, dziurka ż, dziurkacz m, dziurawka ż, dziurawienie n, podziurawienie n
- czas. dziurawić ndk., podziurawić dk.
- przym. dziurawy, dziurawcowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) святаяннік m, зверабой m; (1.2) святаяннік m, зверабой m
- esperanto: (1.1) hiperiko; (1.2) hiperiko
- hiszpański: (1.1) hipérico m, corazoncillo m
- kazachski: (1.1) шайқурай; (1.2) шайқурай
- niemiecki: (1.1) Johanniskraut n
- nowogrecki: (1.1) υπερικό n
- rosyjski: (1.1) зверобой m; (1.2) зверобой m
- słowacki: (1.1) ľubovník m; (1.2) ľubovník m
- słoweński: (1.2) lud. ivanovka
- źródła:
