dzikolud

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dzikolud (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʥ̑iˈkɔlut], AS[ʒ́ikolut], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzad. człowiek dziki[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zanim przyjechał do Europy, wychowywał się gdzieś w Afryce wśród dzikoludów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dzikus
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. II, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 607.