dziekański

dziekański (język polski)

wymowa:

IPA: [d͡ʑɛˈkãj̃sʲci], AS: [ʒ́ekãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) urz. związany z dziekanem (na uczelni)

(1.2) rel. związany z dziekanem (duchownym)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dziekański		dziekańska	dziekańskie	dziekańscy	dziekańskie
dopełniacz	dziekańskiego		dziekańskiej	dziekańskiego	dziekańskich
celownik	dziekańskiemu		dziekańskiej	dziekańskiemu	dziekańskim
biernik	dziekańskiego	dziekański	dziekańską	dziekańskie	dziekańskich	dziekańskie
narzędnik	dziekańskim		dziekańską	dziekańskim	dziekańskimi
miejscownik	dziekańskim		dziekańskiej	dziekańskim	dziekańskich
wołacz	dziekański		dziekańska	dziekańskie	dziekańscy	dziekańskie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) urlop dziekański • dzień dziekański • godziny dziekańskie

(1.2) kancelaria dziekańska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wicedziekan mos, dziekania ż, dziekan m, dziekanat m, dziekanka ż, dziekanica ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) декански

źródła: