dziekanat

dziekanat (język polski)

wymowa:

IPA: [ʥ̑ɛˈkãnat], AS: [ʒ́ekãnat], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) eduk. biuro, zajmujące się administracją wydziału wyższej uczelni

(1.2) kośc. jednostka organizacyjna Kościoła katolickiego, obejmująca kilka do kilkunastu parafii z dziekanem na czele

(1.3) kośc. stanowisko lub urząd dziekana, zarządcy dziekanatu (1.2)

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dziekanat	dziekanaty
dopełniacz	dziekanatu	dziekanatów
celownik	dziekanatowi	dziekanatom
biernik	dziekanat	dziekanaty
narzędnik	dziekanatem	dziekanatami
miejscownik	dziekanacie	dziekanatach
wołacz	dziekanacie	dziekanaty

przykłady:

(1.1) Masz się zgłosić do dziekanatu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2-3) dekanat

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) urząd

(1.2) okręg

(1.3) stanowisko

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dziekania ż, dziekan m, dziekanica ż, dziekanka ż, dziekanacik mrz

przym. dziekański

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. decanatus → dziesiętnik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2-3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dekanat

• baskijski: (1.1) dekanotza
• bułgarski: (1.1) деканат m
• esperanto: (1.1) dekanoficejo; (1.2) dekanujo; (1.3) dekaneco
• hiszpański: (1.1) decanato m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) деканат m
• szwedzki: (1.1) dekanat n

źródła: