dwupokoleniowy
dwupokoleniowy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌdvupɔkɔlɛ̃ˈɲɔvɨ], AS: [dvupokolẽńovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) składający się z dwóch pokoleń
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwupokoleniowy dwupokoleniowa dwupokoleniowe dwupokoleniowi dwupokoleniowe dopełniacz dwupokoleniowego dwupokoleniowej dwupokoleniowego dwupokoleniowych celownik dwupokoleniowemu dwupokoleniowej dwupokoleniowemu dwupokoleniowym biernik dwupokoleniowego dwupokoleniowy dwupokoleniową dwupokoleniowe dwupokoleniowych dwupokoleniowe narzędnik dwupokoleniowym dwupokoleniową dwupokoleniowym dwupokoleniowymi miejscownik dwupokoleniowym dwupokoleniowej dwupokoleniowym dwupokoleniowych wołacz dwupokoleniowy dwupokoleniowa dwupokoleniowe dwupokoleniowi dwupokoleniowe
- przykłady:
- (1.1) Jest to więc wystawa dwupokoleniowa — uczniów Antoniego Kenara i uczniów uczniów[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Anna Zadziorko, Tygodnik Podhalański, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.