drapieżnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

drapieżnik (język polski)[edytuj]

drapieżnik (1.1)
wymowa:
IPA[draˈpʲjɛʒʲɲik], AS[drapʹi ̯ežʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. zwierzę, którego pokarmem inne zwierzęta, a jego sposób odżywiania doprowadza do śmierci ofiar
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dzięcioł należy do drapieżników, jawnie napadających na swą zdobycz.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) drapieżca
antonimy:
(1.1) ofiara
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) zoofag
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. drapieżyć ndk.
rzecz. drapież ż, drapieżca m, drapieżność ż, drapieżnictwo n, drapieżne nmos
forma żeńska drapieżnica ż
przym. drapieżny, drapieżczy
przysł. drapieżnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. drapież + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. A. Dygasiński: Wilk