destrukcyjny
destrukcyjny (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik destrukcyjny destrukcyjna destrukcyjne destrukcyjni destrukcyjne dopełniacz destrukcyjnego destrukcyjnej destrukcyjnego destrukcyjnych celownik destrukcyjnemu destrukcyjnej destrukcyjnemu destrukcyjnym biernik destrukcyjnego destrukcyjny destrukcyjną destrukcyjne destrukcyjnych destrukcyjne narzędnik destrukcyjnym destrukcyjną destrukcyjnym destrukcyjnymi miejscownik destrukcyjnym destrukcyjnej destrukcyjnym destrukcyjnych wołacz destrukcyjny destrukcyjna destrukcyjne destrukcyjni destrukcyjne
- przykłady:
- (1.1) Nadużywanie alkoholu ma destrukcyjny wpływ na osobowość człowieka.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) destruktywny, niszczycielski
- antonimy:
- (1.1) konstruktywny, konstrukcyjny, twórczy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. destrukcja ż, destruktor m, destrukcyjność ż
- czas. dekonstruować, destruować
- przym. destruktywny, zdestruowany
- przysł. destrukcyjne, destrukcyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) destructive
- arabski: (1.1) مدمر
- białoruski: (1.1) дэструктыўны
- duński: (1.1) destruktiv, ødelæggende
- fiński: (1.1) tuhoisa, destruktiivinen
- francuski: (1.1) destructif
- hiszpański: (1.1) destructivo
- kataloński: (1.1) destructiu
- łaciński: (1.1) destructivus, calamitosus, damnosus, destructivus, exitiabilis, exitialis, exitiosus, fatifer, funestus, internecivus, mortifer, pemeptorius, perniciabilis, pernicialis, perniciosus, pestifer
- niemiecki: (1.1) zerstörerisch, zerstörend, destruktiv
- nowogrecki: (1.1) καταστρεπτικός
- portugalski: (1.1) destrutivo
- rosyjski: (1.1) деструктивный, разрушительный
- szwedzki: (1.1) destruktiv
- źródła: