dynamit
dynamit (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) materiał wybuchowy otrzymywany z mieszanki nitrogliceryny i ziemi okrzemkowej; zob. też dynamit w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik dynamit dopełniacz dynamitu celownik dynamitowi biernik dynamit narzędnik dynamitem miejscownik dynamicie wołacz dynamicie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) materiał wybuchowy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dynamitard mos
- przym. dynamitowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dynamite
- arabski: (1.1) ديناميت
- baskijski: (1.1) dinamita
- białoruski: (1.1) дынаміт m
- bułgarski: (1.1) динамит m
- estoński: (1.1) dünamiit
- francuski: (1.1) dynamite
- hiszpański: (1.1) dinamita ż
- jidysz: (1.1) דינאַמיט m
- niemiecki: (1.1) Dynamit n
- rosyjski: (1.1) динамит m
- słowacki: (1.1) dynamit m
- szwedzki: (1.1) dynamit
- ukraiński: (1.1) динаміт m
- węgierski: (1.1) dinamit
- włoski: (1.1) dynamite
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „dynamit” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
dynamit (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) dynamit
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dynamit dynamity dopełniacz dynamitu dynamitů celownik dynamitu dynamitům biernik dynamit dynamity wołacz dynamite dynamity miejscownik dynamitu dynamitech narzędnik dynamitem dynamity
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
dynamit (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dynamit dynamity dopełniacz dynamitu dynamitov celownik dynamitu dynamitom biernik dynamit dynamity miejscownik dynamite dynamitoch narzędnik dynamitom dynamitmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dynamitka ż
- przym. dynamitový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „dynamit” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
dynamit (język szwedzki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 102.