destruować

destruować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) książk. niszczyć, rozkładać

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		destruować
czas teraźniejszy		destruuję	destruujesz	destruuje	destruujemy	destruujecie	destruują
czas przeszły	m	destruowałem	destruowałeś	destruował	destruowaliśmy	destruowaliście	destruowali
	ż	destruowałam	destruowałaś	destruowała	destruowałyśmy	destruowałyście	destruowały
	n	destruowałom	destruowałoś	destruowało
tryb rozkazujący		niech destruuję	destruuj	niech destruuje	destruujmy	destruujcie	niech destruują
pozostałe formy czas przyszły m będę destruował, będę destruować będziesz destruował, będziesz destruować będzie destruował, będzie destruować będziemy destruowali, będziemy destruować będziecie destruowali, będziecie destruować będą destruowali, będą destruować ż będę destruowała, będę destruować będziesz destruowała, będziesz destruować będzie destruowała, będzie destruować będziemy destruowały, będziemy destruować będziecie destruowały, będziecie destruować będą destruowały, będą destruować n będę destruowało, będę destruować będziesz destruowało, będziesz destruować będzie destruowało, będzie destruować czas zaprzeszły m destruowałem był destruowałeś był destruował był destruowaliśmy byli destruowaliście byli destruowali byli ż destruowałam była destruowałaś była destruowała była destruowałyśmy były destruowałyście były destruowały były n destruowałom było destruowałoś było destruowało było forma bezosobowa czasu przeszłego destruowano tryb przypuszczający m destruowałbym, byłbym destruował destruowałbyś, byłbyś destruował destruowałby, byłby destruował destruowalibyśmy, bylibyśmy destruowali destruowalibyście, bylibyście destruowali destruowaliby, byliby destruowali ż destruowałabym, byłabym destruowała destruowałabyś, byłabyś destruowała destruowałaby, byłaby destruowała destruowałybyśmy, byłybyśmy destruowały destruowałybyście, byłybyście destruowały destruowałyby, byłyby destruowały n destruowałobym, byłobym destruowało destruowałobyś, byłobyś destruowało destruowałoby, byłoby destruowało imiesłów przymiotnikowy czynny m destruujący, niedestruujący ż destruująca, niedestruująca destruujące, niedestruujące n destruujące, niedestruujące imiesłów przymiotnikowy bierny m destruowany, niedestruowany destruowani, niedestruowani ż destruowana, niedestruowana destruowane, niedestruowane n destruowane, niedestruowane imiesłów przysłówkowy współczesny destruując, nie destruując rzeczownik odczasownikowy destruowanie, niedestruowanie

przykłady:

(1.1) W takich warunkach demagogia partii politycznych destruuje politykę państwa

(1.1) Miliony ludzi, których wyobrażenie szczęścia łączy się z symboliczną konsumpcją, popadają w katastrofalne długi, niszczą sobie życie, zaharowują się, destruują rodziny, skazują się na samotność.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. destrukcja ż, destruktor m

przym. destrukcyjny, destruktywny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. destruo

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: