derkacz
derkacz (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik derkacz derkacze dopełniacz derkacza derkaczy / derkaczów[2] celownik derkaczowi derkaczom biernik derkacza derkacze narzędnik derkaczem derkaczami miejscownik derkaczu derkaczach wołacz derkaczu derkacze
- przykłady:
- (1.1) Grały jej tedy do snu derkacze i przepiórki, migotały gwiazdy, gdy powiew poruszył gałęzie, brzęczały chrząszcze na dębowych liściach – i usnęła wreszcie[3].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) landrail
- baskijski: (1.1) giloi
- białoruski: (1.1) драч m, дзяркач m
- duński: (1.1) engsnarre w
- esperanto: (1.1) krekso
- francuski: (1.1) roi des cailles m, râle des genêts m
- hiszpański: (1.1) rey de codornices m
- niemiecki: (1.1) Wachtelkönig m
- nowogrecki: (1.1) ορτυκομάνα ż
- portugalski: (1.1) codornizão m
- rosyjski: (1.1) коростель m, дергач m
- słowacki: (1.1) chrapkač m
- szwedzki: (1.1) kornknarr w
- ukraiński: (1.1) деркач m
- węgierski: (1.1) haris
- włoski: (1.1) re di quaglie m
- źródła:
- ↑
Hasło „Crex crex” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ H. Sienkiewicz: Ogniem i mieczem.
- ↑ Hasło „derkacz” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
