dźwigacz

dźwigacz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʥ̑vʲiɡaʧ̑], AS: [ʒ́vʹigač], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. kręg szyjny, na którym opiera się czaszka; zob. też dźwigacz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dźwigacz	dźwigacze
dopełniacz	dźwigacza	dźwigaczy
celownik	dźwigaczowi	dźwigaczom
biernik	dźwigacz	dźwigacze
narzędnik	dźwigaczem	dźwigaczami
miejscownik	dźwigaczu	dźwigaczach
wołacz	dźwigaczu	dźwigacze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) atlas

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dźwig m, dźwignia ż, dźwignik m, dźwignica ż, dźwiganie n, dźwignięcie n

czas. dźwigać ndk., dźwignąć dk.

rzecz. dźwigniowy, dźwignicowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) atlas
• bułgarski: (1.1) атлас m
• esperanto: (1.1) atlaso
• hiszpański: (1.1) atlas m
• niemiecki: (1.1) Atlas m
• nowogrecki: (1.1) άτλαντας m
• słowacki: (1.1) atlas m
• węgierski: (1.1) atlasz

źródła: