cudzołożny

cudzołożny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌʦ̑uʣ̑ɔˈwɔʒnɨ], AS: [cuʒou̯ožny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przest. związany z cudzołóstwem, pozamałżeński; mający stosunki płciowe z cudzą żoną/mężem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	cudzołożny		cudzołożna	cudzołożne	cudzołożni	cudzołożne
dopełniacz	cudzołożnego		cudzołożnej	cudzołożnego	cudzołożnych
celownik	cudzołożnemu		cudzołożnej	cudzołożnemu	cudzołożnym
biernik	cudzołożnego	cudzołożny	cudzołożną	cudzołożne	cudzołożnych	cudzołożne
narzędnik	cudzołożnym		cudzołożną	cudzołożnym	cudzołożnymi
miejscownik	cudzołożnym		cudzołożnej	cudzołożnym	cudzołożnych
wołacz	cudzołożny		cudzołożna	cudzołożne	cudzołożni	cudzołożne

przykłady:

(1.1) W dobie renesansu zdradzonego męża symbolizował kogut, a cudzołożną niewiastę symbolizowała kobieta z gestem zwanym figą, zatem jednoznacznym symbolem chuci cielesnej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) grzeszny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cudzołóstwo n, cudzołożnik m, cudzołożnica ż, cudzołożenie n

czas. cudzołożyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) adulterous, adulterate
• białoruski: (1.1) пралюбадзейны
• esperanto: (1.1) adulta
• estoński: (1.1) abieluväline
• francuski: (1.1) adultère
• hiszpański: (1.1) adúltero
• interlingua: (1.1) adulterose, adulterin
• marathi: (1.1) बाहेरख्याली
• niemiecki: (1.1) ehebrecherisch
• portugalski: (1.1) adúltero
• rosyjski: (1.1) прелюбодейный
• słowacki: (1.1) cudzoložný
• włoski: (1.1) adultero, fedifrago

źródła: