cudaczność

cudaczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co cudaczne

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	cudaczność
dopełniacz	cudaczności
celownik	cudaczności
biernik	cudaczność
narzędnik	cudacznością
miejscownik	cudaczności
wołacz	cudaczności

przykłady:

składnia:

(1.1) cudaczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. cudaczny

rzecz. cud mrz, cudowność ż, cudak mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. cudaczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: