contendo
Wygląd
contendo (język łaciński)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) napinać, naprężać, nastroić (instrument muzyczny)[1]
- (1.2) rzucać, miotać[2]
- (1.3) wysilać, wytężać
- (1.4) dążyć, podążać, kierować się (ku czemuś)[3]
- (1.5) żądać, usilnie prosić[2]
- (1.6) współzawodniczyć, rywalizować[3]
- (1.7) ścierać się, mierzyć się (z kimś)
- (1.8) uporczywie twierdzić, upierać się[3]
- (1.9) porównywać[2]
- odmiana:
- (1.1-9) contendō, contendere, contendī, contentum (koniugacja III)
- przykłady:
- (1.4) Caesar ad utramque partem pontis firmo praesidio relicto in fines Sugambrorum contendit.[4] → Cezar, pozostawiwszy silną straż na obu końcach mostu, ruszył do kraju Sugambrów[5].
- (1.7) Contendere durum est cum victore.[6] → Ciężko jest spierać się ze zwycięzcą.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „contendere” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 492.
- 1 2 3 Hasło „contendo” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1.
- 1 2 3 Hasło „contendo” w: Jerzy Mańkowski, Praktyczny słownik łacińsko-polski, Prószyński i S-ka, Warszawa 2008, ISBN 9788374698696.
- ↑ Gaius Iulius Caesar, Commentarii de bello Gallico, IV 18.
- ↑ Corpus Caesarianum, tłum. i oprac. Eugeniusz Konik i Wanda Nowosielska, Wrocław 2006, s. 116.
- ↑ Quintus Horatius Flaccus, Satirae, la.wikisource.org