ciułacz

ciułacz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʨ̑uwaʧ̑], AS: [ćuu̯ač], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zbierająca powoli, z trudem niewielkie sumy pieniędzy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ciułacz	ciułacze
dopełniacz	ciułacza	ciułaczy
celownik	ciułaczowi	ciułaczom
biernik	ciułacza	ciułaczy
narzędnik	ciułaczem	ciułaczami
miejscownik	ciułaczu	ciułaczach
wołacz	ciułaczu	ciułacze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) szpyndlikorz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ciułactwo n, ciułanie n, uciułanie n

forma żeńska ciułaczka ż

czas. ciułać ndk., uciułać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: