ciemnogród

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ciemnogród (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʨ̑ɛ̃mˈnɔɡrut], AS[ćẽmnogrut], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. pogard. środowisko zacofane; zob. też Ciemnogród w Encyklopedii staropolskiej; zob. też ciemnogród w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po studiach zostaję w mieście, nie zamierzam wracać do tego ciemnogrodu, gdzie panna z dzieckiem to obiekt oburzenia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ciemnota, kołtuństwo, kołtuneria
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciemnogrodzianin m
przym. ciemnogrodzki
związki frazeologiczne:
etymologia:
termin użyty przez Stanisława Kostkę Potockiego w powieści Podróż do Ciemnogrodu[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Ciemnogród” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.