charkotliwość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

charkotliwość (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co charkotliwe; cecha tych, którzy charkotliwi
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) charkotliwość + D.
kolokacje:
(1.1) charkotliwość głosu / wymowy
synonimy:
(1.1) chrypliwość
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. charkotanie n
czas. charkotać
przym. charkotliwy
przysł. charkotliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. charkotliwy + -ość
uwagi:
Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „charkotliwość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.