charkotanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

charkotanie (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wydawanie przez człowieka lub zwierzę charkotliwych, często gardłowych dźwięków
(1.2) wydawanie przez maszynę lub inną rzecz charkotliwych dźwięków
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) charczenie, chrapanie, rzężenie
(1.2) charczenie, rzężenie
antonimy:
(1.1-2) niecharkotanie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. charkotliwość ż, charkot m
czas. charkotać ndk.
przym. charkotliwy
przysł. charkotliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) rzecz. odczas. od charkotać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: