burt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: buurtbuřt

burt (język polski)[edytuj]

burt (1.1) żaglowca
burty (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. żegl. bok statku
(1.2) daw. kraw. obszywka

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: burta
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Łódź stała zwrócona przodem do baryłki, a prawym burtem do matni[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) burta
(1.2) borta, naszywka, lamówka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) śdn. bort
(1.2) niem. Borte[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: burta
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: borta
źródła:
  1. Jerzy Bandrowski, Na polskiej fali (wyd. 1935)
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „burt-II” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.