brucyt

brucyt (język polski)

bryła brucytu (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miner. rzadki minerał z gromady wodorotlenków magnezu, wykorzystywany m.in. do otrzymywania magnezu i produkcji materiałów ogniotrwałych; zob. też brucyt w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brucyt	brucyty
dopełniacz	brucytu	brucytów
celownik	brucytowi	brucytom
biernik	brucyt	brucyty
narzędnik	brucytem	brucytami
miejscownik	brucycie	brucytach
wołacz	brucycie	brucyty

przykłady:

(1.1) W przyrodzie wodorotlenek magnezu występuje w postaci minerału brucytu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) minerał

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. brucytowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) brucite

źródła: