biwak

biwak (język polski)

biwak (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbʲivak], AS: [bʹivak], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) obozowanie pod gołym niebem w namiotach, najczęściej jedna z form obozów młodzieżowych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biwak	biwaki
dopełniacz	biwaku	biwaków
celownik	biwakowi	biwakom
biernik	biwak	biwaki
narzędnik	biwakiem	biwakami
miejscownik	biwaku	biwakach
wołacz	biwaku	biwaki

przykłady:

(1.1) Ostatnio byłem na biwaku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) rozbić biwak

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biwakowicz m, biwakowanie n

zdrobn. biwaczek m

czas. zabiwakować dk., biwakować ndk.

przym. biwakowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. bivouac

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bivouak, camp
• białoruski: (1.1) бівак m
• bułgarski: (1.1) бивак m
• hiszpański: (1.1) acampada ż
• rosyjski: (1.1) бивак m
• rumuński: (1.1) tabără ż
• słowacki: (1.1) bivak m
• ukraiński: (1.1) бівак m, бівуак m

źródła: