biwakowicz

biwakowicz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba będąca na biwaku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biwakowicz	biwakowicze
dopełniacz	biwakowicza	biwakowiczów
celownik	biwakowiczowi	biwakowiczom
biernik	biwakowicza	biwakowiczów
narzędnik	biwakowiczem	biwakowiczami
miejscownik	biwakowiczu	biwakowiczach
wołacz	biwakowiczu	biwakowicze

przykłady:

(1.1) Wczorajsi biwakowicze zostawili po sobie porządek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biwak mrz, biwakowanie n

forma żeńska biwakowiczka ż

przym. biwakowy

czas. zabiwakować, biwakować

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. biwak + -owicz

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: