bilist
bilist (język duński)[edytuj]
- wymowa:
- Dania: [biˈlist]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) kierowca
- odmiana:
- (1.1) en bilist, bilisten, bilister, bilisterne
- przykłady:
- (1.1) Spritbilisten forsøgte at forklare betjenten, at øl ikke var alkohol. → Nietrzeźwy kierowca usiłował wytłumaczyć policjantowi, że piwo to nie alkohol.
- (1.1) Den ældre bilist nåede at bremse og bilen ramte ikke fodgængeren. → Starszy kierowca zdołał zahamować i samochód nie uderzył w pieszego.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- søndagsbilist → niedzielny kierowca
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bilist (język norweski (bokmål))[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kierowca
- odmiana:
- (1.1) en bilist, bilisten, bilister, bilistene
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bilist (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) kierowca
- odmiana:
- (1.1) en bilist, bilisten, bilister, bilisterna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: