alkūns
alkūns (język nowopruski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik alkūns alkūnai dopełniacz alkūnas alkūnan celownik alkūnu alkūnamans biernik alkūnan alkūnans
- przykłady:
- (1.1) Kaddan as bīguns, as mukkuns be ēizwinuns alkūnan. → Gdy biegłem, upadłem i zraniłem sobie łokieć.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- sztucznie od st.prus. alkunis, z prabałtosł. *alk-, z praindoeur. *Heh₃l- → pochylać, zginać; łokieć
- por. podobne litew. alkū́nė, łot. elkūne, elkuonis
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „alkūns” w: Dictionary of Prussian language.
