adiafora

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

adiafora (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌadʲjaˈfɔra], AS[adʹi ̯afora], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filoz. rzecz, pojęcie, które jest obojętne pod względem moralnym (ani dobre ani złe); zob. też adiafora w Wikipedii
(1.2) rytuał religijny, który jest sprawą sumienia danej osoby; taki, który nie jest nakazany ani zakazany
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
lm rodzaj nijaki od gr. ἀδιάφορος (adiáphoros) → obojętny [1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „adiafora” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.