Wikisłownikarka:Hythonia/festina lente

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

spieszyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) szybko dokądś iść lub jechać
(1.2) zabierać się do czegoś tak szybko, jak jest to możliwe
(1.3) o zegarze: wskazywać późniejszą godzinę, niż jest w rzeczywistości

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(2.1) wojsk. uczynić kogoś pieszym, sprawiając, że przestaje poruszać się pojazdem lub konno

czasownik zwrotny niedokonany spieszyć się (dk. brak)

(3.1)

czasownik zwrotny dokonany spieszyć się (ndk. brak)

(4.1)
odmiana:
przykłady:
(2.1) Po salwie armatniej piechota i spieszeni dragoni wdarli się na wały, spychając nieprzyjaciela, przygotowując jednocześnie teren do ataku kawalerii[1].
składnia:
kolokacje:
(1.2) spieszyć na ratunek • spieszyć z pomocą / wyjaśnieniem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
przysłowia: jak / gdy się człowiek spieszy, to się diabeł cieszy
etymologia:
uwagi:
(1.1-3) inny wariant: śpieszyć
(3.1-?) inny wariant: śpieszyć się
tłumaczenia:
źródła:
  1. Z rąk do rąk, „Dziennik Polski”, 2008-12-13, Narodowy Korpus Języka Polskiego.