Verrückter

Verrückter (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [fɛɐ̯ˈʁʏktɐ]

​

znaczenia:

rzeczownik odprzymiotnikowy, rodzaj męski

(1.1) szaleniec, szalony, wariat

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) zob. Verrückte

odmiana:

(1.1)

przypadek	deklinacja	liczba pojedyncza	liczba mnoga
Nom.	słaba mieszana mocna	der Verrückte ein Verrückter Verrückter	die Verrückten Verrückten Verrückte
Gen.	słaba mieszana mocna	des Verrückten eines Verrückten Verrückten	der Verrückten Verrückten Verrückter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem Verrückten einem Verrückten Verrücktem	den Verrückten Verrückten Verrückten
Akk.	słaba mieszana mocna	den Verrückten einen Verrückten Verrückten	die Verrückten Verrückten Verrückte

(2.1) zob. Verrückte

przykłady:

(1.1) In der Wahrnehmung des Verrückten verzerren sich die Gesichter der Leute zu blauen Fratzen mit vorstehenden Zähnen. → Umysł (tego) szaleńca przemienia w jego percepcji twarze ludzi w sine oblicza demonów z wystającymi zębami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Verrücktheit ż

forma żeńska Verrückte ż

ims. verrückt

przym. verrückt

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. verrückt

uwagi:

źródła: