dążyć

dążyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdɔ̃w̃ʒɨʨ̑], AS: [dõũ̯žyć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) działać w kierunku realizacji danego celu

(1.2) rzadko: zmierzać w danym kierunku, iść, kierować się

odmiana:

(1) dąż|yć, koniugacja VIb

przykłady:

(1.1) W swoich publikacjach dążę do odnalezienia odpowiedzi na pytania nurtujące moich czytelników.

(1.1) Dążył do modernizacji kraju.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

czas. podążać

rzecz. dążenie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

czasownik ten nie należy do słownictwa potocznego

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) aspire
• arabski: (1.1) هدف
• francuski: (1.1) desiderare, aspirare
• niemiecki: (1.1) streben
• rosyjski: (1.1) стремиться
• szwedzki: (1.1) syfta

źródła: