kołacz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
+ilustracja z en:kołacz |
m →kołacz ({{język polski}}): {{folk}} |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
{{znaczenia}} |
{{znaczenia}} |
||
''rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy'' |
''rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy'' |
||
: (1.1) [[rodzaj]] [[obrzędowy|obrzędowego]] [[pieczywo|pieczywa]], [[pierwotnie]] [[o]] [[okrągły]]m [[kształt|kształcie]]; {{wikipedia}} |
: (1.1) {{folk}} {{spoż}} [[rodzaj]] [[obrzędowy|obrzędowego]] [[pieczywo|pieczywa]], [[pierwotnie]] [[o]] [[okrągły]]m [[kształt|kształcie]]; {{wikipedia}} |
||
{{odmiana}} |
{{odmiana}} |
||
: (1.1) {{odmiana-rzeczownik-polski |
: (1.1) {{odmiana-rzeczownik-polski |
||
Linia 34: | Linia 34: | ||
{{meronimy}} |
{{meronimy}} |
||
{{pokrewne}} |
{{pokrewne}} |
||
: {{rzecz}} [[koło]] {{n}}, [[kołocz]] {{ |
: {{rzecz}} [[koło]] {{n}}, [[kołocz]] {{mrz}} |
||
:: {{zdrobn}} [[kołaczyk]] {{ |
:: {{zdrobn}} [[kołaczyk]] {{mrz}} |
||
{{frazeologia}} |
{{frazeologia}} |
||
: [[bez pracy nie ma kołaczy]] |
: [[bez pracy nie ma kołaczy]] |
Wersja z 14:54, 14 lip 2020
kołacz (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) folk. spoż. rodzaj obrzędowego pieczywa, pierwotnie o okrągłym kształcie; zob. też kołacz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kołacz kołacze dopełniacz kołacza kołaczy celownik kołaczowi kołaczom biernik kołacz kołacze narzędnik kołaczem kołaczami miejscownik kołaczu kołaczach wołacz kołaczu kołacze
- przykłady:
- (1.1) U wszystkich warstw narodu polskiego kołacz był w dawnych wiekach obrzędowym ciastem weselnym.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- bez pracy nie ma kołaczy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) kalach, kolach
- białoruski: (1.1) калач (kaláč) m
- czeski: (1.1) koláč m
- francuski: (1.1) kalatch m
- japoński: (1.1) カラーチ (karāchi)
- niemiecki: (1.1) Kalatsch m, austr. Kolatsche ż
- rosyjski: (1.1) калач (kaláč) m, колач (koláč) m
- serbsko-chorwacki: (1.1) колач m, kolač m
- słowacki: (1.1) koláč m
- ukraiński: (1.1) калач (kaláč) m, колач (koláč) m
- wilamowski: (1.1) płōc m, płoc m
- źródła:
- ↑ Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska
- ↑ Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 3/1905, s. 39.