PKO
Wygląd
PKO (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- ‹pe-ka-o›, IPA: [pɛ‿ka‿ˈɔ], AS: [pe‿ka‿o], zjawiska fonetyczne: akc. na ost.
- znaczenia:
skrótowiec w funkcji rzeczownika
- (1.1) = Powszechna Kasa Oszczędności; zob. też PKO BP w Wikipedii
- (1.2) = Pocztowa Kasa Oszczędności
- (1.3) = Polski Komitet Obywatelski
- (1.4) = Powiatowy Komitet Obrony
- odmiana:
- (1.1-4) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik PKO PKO dopełniacz PKO PKO celownik PKO PKO biernik PKO PKO narzędnik PKO PKO miejscownik PKO PKO wołacz PKO PKO
- przykłady:
- (1.1) Od nowego roku PKO BP wprowadziło miesięczną dwuzłotową opłatę za prowadzenie rachunku (…)[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Rachunek za dwa złote, „Polityka”, 12/02/2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
PKO (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
skrótowiec
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 669.