Oborniki

Oborniki (język polski)

Herb Obornik (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌɔbɔrʲˈɲici], AS: [oborʹńiḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ^ⓘ

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Oborniki w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Oborniki
dopełniacz	Obornik
celownik	Obornikom
biernik	Oborniki
narzędnik	Obornikami
miejscownik	Obornikach
wołacz	Oborniki

przykłady:

(1.1) Jej mąż pochodzi z Obornik.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Obornikach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Obornik • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Obornik • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Obornik • mieszkaniec / mieszkanka Obornik • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Obornikach • pochodzić z Obornik • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Obornik

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obornik mrz, oborniczanin m, oborniczanka ż

przym. obornicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: