obornicki

obornicki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔbɔrʲˈɲiʦ̑ʲci], AS: [oborʹńicʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) od Oborniki

(1.2) od Oborniki Śląskie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	obornicki		obornicka	obornickie	oborniccy	obornickie
dopełniacz	obornickiego		obornickiej	obornickiego	obornickich
celownik	obornickiemu		obornickiej	obornickiemu	obornickim
biernik	obornickiego	obornicki	obornicką	obornickie	obornickich	obornickie
narzędnik	obornickim		obornicką	obornickim	obornickimi
miejscownik	obornickim		obornickiej	obornickim	obornickich
wołacz	obornicki		obornicka	obornickie	oborniccy	obornickie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miejski

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Oborniki nmos, oborniczanin m, oborniczanka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Oborniki + -icki

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: