Kozak

Kozak (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkɔzak], AS: [kozak] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. członek wspólnoty zamieszkującej stepy na południowych pograniczach dawnej Rzeczpospolitej i Rosji; zob. też Kozacy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kozak	Kozacy
dopełniacz	Kozaka	Kozaków
celownik	Kozakowi	Kozakom
biernik	Kozaka	Kozaków
narzędnik	Kozakiem	Kozakami
miejscownik	Kozaku	Kozakach
wołacz	Kozaku / Kozacze	Kozacy

przykłady:

(1.1) Kozacy mieszkali na Ukrainie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kozak m, Kozacczyzna ż, kozactwo n, kozaczek m

forma żeńska Kozaczka ż

przym. kozacki, kozaczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

ukr. коза́к < tur. kazak

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Cossack
• arabski: (1.1) قوزاق
• baskijski: (1.1) kosako
• białoruski: (1.1) казак m
• bułgarski: (1.1) казак m
• fiński: (1.1) kasakka
• francuski: (1.1) Cosaque
• hiszpański: (1.1) cosaco m
• japoński: (1.1) コサック
• jidysz: (1.1) קאָזאַק m (kozak)
• koreański: (1.1) 카자크
• litewski: (1.1) kazokas m
• nowogrecki: (1.1) Κοζάκος m
• portugalski: (1.1) Cossaco m
• rosyjski: (1.1) казак m
• ukraiński: (1.1) козак m
• wilamowski: (1.1) Kiöezok m
• włoski: (1.1) cosacco m

źródła: