Bankkauffrau

Bankkauffrau (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈbaŋkkaʊ̯fˌfʁaʊ̯]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zaw. urzędniczka bankowa

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Bankkauffrau	die Bankkauffrauen
dopełniacz	der Bankkauffrau	der Bankkauffrauen
celownik	der Bankkauffrau	den Bankkauffrauen
biernik	die Bankkauffrau	die Bankkauffrauen

przykłady:

(1.1) Meine Mutter ist Bankkauffrau. → Moja mama jest urzędniczką bankową.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Bankangestellte, Bankbeamtin

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Kauffrau, Beruf

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Bank + Kauffrau

uwagi:

zobacz też: Indeks:Niemiecki - Zawody

źródła: