nornik tatrzański

nornik tatrzański (język polski)

nornik tatrzański (1.1)

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. Microtus tatricus Kratochvíl, gryzoń z podrodziny karczowników występujący endemicznie w Karpatach; zob. też nornik tatrzański w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nornik tatrzański	norniki tatrzańskie
dopełniacz	nornika tatrzańskiego	norników tatrzańskich
celownik	nornikowi tatrzańskiemu	nornikom tatrzańskim
biernik	nornika tatrzańskiego	norniki tatrzańskie
narzędnik	nornikiem tatrzańskim	nornikami tatrzańskimi
miejscownik	norniku tatrzańskim	nornikach tatrzańskich
wołacz	norniku tatrzański	norniki tatrzańskie

przykłady:

(1.1) Występujące endemicznie w Karpatach norniki tatrzańskie żyją w norach wykopanych przez inne ssaki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) darniówka tatrzańska, nornik

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) gryzoń

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Tatra pine vole, Tatra vole, Tatra ground vole
• słowacki: (1.1) hraboš tatranský m

źródła: