teutoński

teutoński (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) hist. związany z Teutonami

(1.2) książk. związany z Krzyżakami

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	teutoński		teutońska	teutońskie	teutońscy	teutońskie
dopełniacz	teutońskiego		teutońskiej	teutońskiego	teutońskich
celownik	teutońskiemu		teutońskiej	teutońskiemu	teutońskim
biernik	teutońskiego	teutoński	teutońską	teutońskie	teutońskich	teutońskie
narzędnik	teutońskim		teutońską	teutońskim	teutońskimi
miejscownik	teutońskim		teutońskiej	teutońskim	teutońskich
wołacz	teutoński		teutońska	teutońskie	teutońscy	teutońskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.2) Ruiny pierwszej siedziby teutońskiej znajdują się w Jerozolimie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) prawo teutońskie

(1.2) rycerz teutoński • zakon rycerzy teutońskich

synonimy:

(1.1) germański, niemiecki

(1.2) krzyżacki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Teuton mos, Teutonka ż, Teutonia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. teutonicus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Teutonic, Teutonick
• białoruski: (1.1) тэўтонскі; (1.2) тэўтонскі
• bułgarski: (1.1) тевтонски
• czeski: (1.1) teutonský
• esperanto: (1.1) teŭtona
• francuski: (1.1) teutonique
• hiszpański: (1.1) teutónico
• łaciński: (1.1) teutonicus
• portugalski: (1.1) eur. port. teutónico, braz. port. teutônico
• rosyjski: (1.1) тевтонский; (1.2) тевтонский
• szwedzki: (1.1) teutonisk
• ukraiński: (1.1) тевтонський; (1.2) тевтонський
• węgierski: (1.1) teuton
• włoski: (1.1) teutonico

źródła: