żółć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: żôłcžolč

żółć (język polski)[edytuj]

żółć (1.3)
wymowa:
?/i, IPA[ʒuwʲʨ̑], AS[žuu̯ʹć], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. wydzielina wątrobowa; zob. też żółć w Wikipedii
(1.2) przen. gniew, zdenerwowanie, oburzenie, irytacja
(1.3) rzad. kolor żółty

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: żółcić
odmiana:
(1.1-2)
(1.3)
(2.1) zob. żółcić
przykłady:
(1.2) Chciał wylać żółć, która się w nim zebrała, na głowę Stasia[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) złość
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) kolor, barwa
hiponimy:
(1.3) bursztyn, złoto
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żółtak mrz, żółtość ż, żółtko n, żółcenie n, zażółcenie n, żółtek n/mos
czas. żółcić ndk., zażółcić dk.
przym. żółty, żółtawy, żółciutki, żółciuchny, żółciowy
przysł. żółto
związki frazeologiczne:
żółć zaleważółć się gotujenie utyje, kto żółcią żyje
etymologia:
uwagi:
jest to najdłuższy wyraz w języku polskim zawierający wyłącznie litery ze znakami diakrytycznymi
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: żółty
źródła:
  1. H. Sienkiewicz, W pustyni i w puszczy.