ślepica

ślepica (język polski)

ślepica (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) icht. larwa minogokształtnych; zob. też ślepica w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ślepica	ślepice
dopełniacz	ślepicy	ślepic
celownik	ślepicy	ślepicom
biernik	ślepicę	ślepice
narzędnik	ślepicą	ślepicami
miejscownik	ślepicy	ślepicach
wołacz	ślepico	ślepice

przykłady:

(1.1) Ślepice do metamorfozy przystępują w okresach letnich, a samo przeistoczenie trwa 2-3 miesiące.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) węgornica ż, robaczyca ż

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ślepięta nmos, ślepiec m, ślepie n, ślep m, ślepota ż, ślepucha ż, ślepiota ż, ślepy m, ślepak m, ślepień m, ślepik m, ślepcowate nmos, ślepnięcie n, oślepnięcie n, oślepianie n, oślepienie n

czas. ślepić ndk., ślepnąć ndk., oślepnąć dk., oślepiać ndk., oślepić dk.

przym. ślepy, ślepawy

przysł. ślepo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. ślepy

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: