Święty Duch

Święty Duch (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɕfʲjɛ̃ntɨ ˈdux], AS: [śfʹi ̯ẽnty duχ], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • i → j  ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy lub męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) rel. przen. dzień święta Zesłania Ducha Świętego

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Święty Duch
dopełniacz	Świętego Ducha
celownik	Świętemu Duchowi
biernik	Świętego Ducha / Święty Duch
narzędnik	Świętym Duchem
miejscownik	Świętym Duchu
wołacz	Święty Duchu

przykłady:

(1.1) Dawniej na Świętego Ducha przystrajano bydło kwiatami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) na / do / w Świętego Ducha (Święty Duch) • przed Świętym Duchem • po Świętym Duchu

synonimy:

(1.1) Zielone Świątki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

do Świętego Ducha, nie zdejmuj kożucha • do Świętego Ducha nie zdejmuj kożucha, a po Świętym Duchu legnij na kożuchu • na Świętego Ducha, pszenica się rucha • na Święty Duch – do wody buch

etymologia:

uwagi:

(1.1) również w odwrotnym szyku „Duch Święty”

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: Zielone Świątki

źródła: