analfabetka
analfabetka (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) eduk. osoba płci żeńskiej niepotrafiąca pisać i czytać
- (1.2) przen. pot. pejor. / eufem. osoba płci żeńskiej zupełnie nieznająca się na czymś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik analfabetka analfabetki dopełniacz analfabetki analfabetek celownik analfabetce analfabetkom biernik analfabetkę analfabetki narzędnik analfabetką analfabetkami miejscownik analfabetce analfabetkach wołacz analfabetko analfabetki
- przykłady:
- (1.1) Ona jest kompletną analfabetką.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) analfabetka matematyczna / komputerowa / polityczna • czuć się jak analfabetka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) niepiśmienna, półanalfabetka
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. analfabetyzm m
- forma męska analfabeta m
- przym. analfabetyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: analfabeta
- hiszpański: (1.1) analfabeta ż
- niemiecki: (1.1) Analphabetin ż
- rosyjski: (1.1) безграмотная ż; (1.2) безграмотная ż
- słowacki: (1.1) analfabetka ż
- włoski: (1.1) analfabeta ż
- źródła:
analfabetka (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) eduk. analfabetka
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. analfabetstvo n, analfabetizmus m
- przym. analfabetský, analfabetický
- przysł. analfabetsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: