zvoník

zvoník (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) dzwonnik

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zvoník	zvoníci
dopełniacz	zvoníka	zvoníků
celownik	zvoníkovi / zvoníku	zvoníkům
biernik	zvoníka	zvoníky
wołacz	zvoníku	zvoníci
miejscownik	zvoníkovi / zvoníku	zvonících
narzędnik	zvoníkem	zvoníky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zvonice ż, zvon, zvonec, zvonař, zvonařství, zvonek, zvoneček, zvonička, zvonění

przym. zvonový, zvonkový, zvonkovitý

czas. zvonit

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: