zewnątrzpochodny

zewnątrzpochodny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzɛvnɔ̃nṭʃpɔˈxɔdnɨ], AS: [zevnõnṭšpoχodny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• asynch. ą • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pochodzący z zewnątrz

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	zewnątrzpochodny		zewnątrzpochodna	zewnątrzpochodne	zewnątrzpochodni	zewnątrzpochodne
dopełniacz	zewnątrzpochodnego		zewnątrzpochodnej	zewnątrzpochodnego	zewnątrzpochodnych
celownik	zewnątrzpochodnemu		zewnątrzpochodnej	zewnątrzpochodnemu	zewnątrzpochodnym
biernik	zewnątrzpochodnego	zewnątrzpochodny	zewnątrzpochodną	zewnątrzpochodne	zewnątrzpochodnych	zewnątrzpochodne
narzędnik	zewnątrzpochodnym		zewnątrzpochodną	zewnątrzpochodnym	zewnątrzpochodnymi
miejscownik	zewnątrzpochodnym		zewnątrzpochodnej	zewnątrzpochodnym	zewnątrzpochodnych
wołacz	zewnątrzpochodny		zewnątrzpochodna	zewnątrzpochodne	zewnątrzpochodni	zewnątrzpochodne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) egzogenny

antonimy:

(1.1) endogenny, wewnątrzpochodny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: