ynka

ynka (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) żałować, żalić się, litować się

czasownik zwrotny ynka sig

(2.1) użalać się, żalić się, narzekać

przymiotnik

(3.1) żałosny, nędzny, marny, znikomy, nic nie znaczący

(3.2) jedyny, pojedynczy

przysłówek

(4.1) żałośnie, nic nie znacząco

odmiana:

przykłady:

składnia:

(1.1) ynka någon (för något) → żałować kogoś, żalić się / litować się nad kimś (z powodu czegoś)

(2.1) ynka sig över någon/något → użalać się nad kimś/czymś, żalić się / narzekać na kogoś/coś

kolokacje:

(3.2) en ynka gång → jeden jedyny raz

(4.1) ynka liten → żałośnie mały

synonimy:

(1.1) ömka, beklaga

(2.1) beklaga sig, jämra sig, gnälla

(3.1) ynklig, ynkans, futtig, ringa, stackars, obetydlig

(3.2) enda, enstaka

(4.1) ynkligt, obetydligt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ynk, ynkedom, ynkan, ynkande

przym. ynklig, ynkans

przysł. ynkligt, ynkans

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe ynkrygg

etymologia:

uwagi:

źródła: