wermachtowiec
wermachtowiec (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌvɛrmaxˈtɔvʲjɛʦ̑], AS: [vermaχtovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. wojsk. żołnierz Wehrmachtu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wermachtowiec wermachtowcy dopełniacz wermachtowca wermachtowców celownik wermachtowcowi wermachtowcom biernik wermachtowca wermachtowców narzędnik wermachtowcem wermachtowcami miejscownik wermachtowcu wermachtowcach wołacz wermachtowcu wermachtowcy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wehrmachtowiec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wermacht, Wehrmacht, wehrmachtowiec
- przym. wermachtowski, wehrmachtowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: