uryna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

uryna (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[uˈrɨ̃na], AS[urna], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fizj. mocz
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. urynał m, urynalik m
przym. urynowy, urynałowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. urina[1]
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: mocz
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.