udupić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

udupić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[uˈdupʲiʨ̑], AS[udupʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) wulg. utrudnić komuś jakieś działanie, rozprawić się z kimś; odebrać komuś możliwość działania
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) upierdolić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. udupienie n, dupsko n, dupka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dupa
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: