sídlo
sídlo (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) siedziba
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sídlo sídla dopełniacz sídla sídel celownik sídlu sídlům biernik sídlo sídla wołacz sídlo sídla miejscownik sídle / sídlu sídlech narzędnik sídlem sídly
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
sídlo (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) siedziba – przestrzeń którą się zajmuje, zamieszkuje; miejsce w którym działa instytucja, firma, osoba itp.[1][2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sídlisko n, sídlišťan m, sídlišťanka ż
- czas. sídliť ndk.
- przym. sídelný, sídliskový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 276.