poník
poník (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poník poníci dopełniacz poníka poníků celownik poníkovi / poníku poníkům biernik poníka poníky wołacz poníku poníci miejscownik poníkovi / poníku ponících narzędnik poníkem poníky
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pony
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
poník (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poník poníky dopełniacz poníka poníkov celownik poníkovi poníkom biernik poníka poníky miejscownik poníkovi poníkoch narzędnik poníkom poníkmi
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zootechn. americký poník[2] → kuc amerykański • zootechn. gotlandský poník → kuc gotlandzki
- synonimy:
- (1.1) pony
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „poník” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
- ↑
Hasło „americký poník” w: Encyclopaedia Beliana, Centrum spoločných činností Slovenskej akadémie vied, Encyklopedický ústav.
