piękniutki

piękniutki (język polski)

wymowa:

IPA: [pʲjɛ̃ŋʲcˈɲutʲci], AS: [pʹi ̯ẽŋʹḱńutʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zdrobn. od: piękny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	piękniutki		piękniutka	piękniutkie	piękniutcy	piękniutkie
dopełniacz	piękniutkiego		piękniutkiej	piękniutkiego	piękniutkich
celownik	piękniutkiemu		piękniutkiej	piękniutkiemu	piękniutkim
biernik	piękniutkiego	piękniutki	piękniutką	piękniutkie	piękniutkich	piękniutkie
narzędnik	piękniutkim		piękniutką	piękniutkim	piękniutkimi
miejscownik	piękniutkim		piękniutkiej	piękniutkim	piękniutkich
wołacz	piękniutki		piękniutka	piękniutkie	piękniutcy	piękniutkie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. pięknie

przym. piękny

rzecz. upięknienie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: